به نقل از «فرارو»

(ویدئو) سلاح جنگ ویتنام که ۱۰۰۰۰ قبضه آن به اوکراین ارسال شد!

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۲۵۱۲۶

برای مقابله با واحدهای زرهی روسیه، متحدان غربی کشور اوکراین سلاح های ضد تانک مختلفی را در اختیار این کشور قرار داده اند. سلاح ضد تانک سبک ام72 (M72 Light Anti-Tank Weapon) که به اختصار ام72 لاو (M72 LAW) نامیده می شود، از نمونه هایی است که در تعداد زیاد به اوکراین اهدا شده است.

به گزاترش عصر ایران، ام72 لاو سلاح جدیدی نیست، اما توانایی های خود را بارها در میدان نبرد ثابت کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کانادا (4500 قبضه)، نروژ (2000 قبضه) و دانمارک (2700 قبضه) از جمله کشورهایی بوده اند که این سلاح را به اوکراین اهدا کرده اند.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

آشنایی با سلاح ام72 لاو

ام72 لاو شبیه به سلاح ضد تانک ای‌تی4 است. این یک سلاح دوش پرتاب لوله ای شکل یک بار مصرف است. با برد موثر 200 متر، ام72 لاو با خرج زره‌شکاف نیرومند خود می تواند به زره 12 اینچی نفوذ کند.

ام72 لاو نسخه ای قابل حمل و سبک از یک پرتابگر راکت 66 میلیمتری است. طول این سلاح در حالت غیرمسلح 630 میلیمتر و در حالت مسلح شده 881 میلیمتر است. سرعت دهانه ام72 لاو برابر با 145 متر بر ثانیه است.

ام72 لاو: تاریخچه سلاح

ام72 لاو از اوایل دهه 1960 به ویژه برای مقابله با تانک های سبک شوروی در اروپا خدمت خود را آغاز کرد. این سلاح در سال 1963 معرفی شد و به عنوان یک سامانه موشکی یکبار مصرف با توانایی از کار انداختن تانک با یک شلیک، در آن زمان محصولی نوآورانه محسوب می شد.

سربازان آمریکایی طی جنگ ویتنام از ام72 لاو برای نفوذ و تخریب سنگرهای دشمن استفاده می کردند. اما عملکرد نه چندان موثر در برابر تانک های ارتش ویتنام شمالی و برخی نواقص موجب شد تا بهبود عملکرد و طراحی این سلاح در دستور کار قرار بگیرد.

از آن زمان، با معرفی چندین نسخه جدید، سلاح لاو نسبت به مدل اولیه بهبودهای چشمگیری را تجربه کرده است. نسخه های ارتقا یافته ام72 لاو در میدان های نبرد از جمله در افغانستان و عراق عملکرد خوبی از خود نشان دادند.

ام72 لاو در دوران مدرن همچنان مورد توجه است

از سلاح سبک ام72 لاو نه تنها علیه تانک (با استفاده از گلوله های ضد تانک با قابلیت انفجار قوی)، بلکه علیه ساختمان ها و خودروهای زرهی سبک‌تر مانند نفربرها نیز استفاده می شود. ام72 لاو توازن خوبی بین وزن و اندازه برای اثربخشی در میدان نبرد را ارائه می کند.

ام72 گزینه خوبی برای مقابله با نیروهای دشمن در برد نزدیک تا متوسط محسوب می شود. این سلاحی با قابلیت استفاده سریع و آسان است و به عنوان گزینه ای سرکوب کننده و در عین حال، دقیق و مرگبار در نظر گرفته می شود.

استفاده از ام72 آسان است

شلیک با ام72 لاو ساده است و گزینه خوبی برای آموزش مبارزان کم تجربه اوکراینی مانند نیروهای ذخیره دفاعی محسوب می شود. آماده‌سازی این سلاح برای شلیک شامل کشیدن سوزن مسلح کردن، برداشتن درپوش عقب، گرفتن قسمت عقب سلاح و کشیدن برای باز شدن کامل لوله، قرار دادن دسته ماشه روی حالت مسلح، نشانه گیری و شلیک می شود. فشار گاز برای راکت 66 میلیمتری بقیه کار را انجام می دهد.

ام72 سبک و مرگبار است

نکته مهم درباره ام72 لاو قابل حمل بودن آن است. این سلاح ضد تانک تنها 2.5 کیلوگرم وزن دارد. سربازان می توانند آن را با یک بند روی دوش خود حمل کنند، در شرایطی که سلاح اصلیشان را نیز آماده نبرد نگه می دارند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، بارها از کشورهای غربی خواستار دریافت مهمات ضد تانک شده است، اگرچه وی سلاح های هدایت شونده مدرن مانند سامانه شلیک کن و فراموش کن جاولین را ترجیح می دهد.

اما ام72 لاو به عنوان گزینه ای ارزان‌تر، قابل حمل‌تر، و ساده برای استفاده همچنان می تواند سلاحی موثر برای مقابله با نیروهای روسیه باشد. تا زمانی که در برد مناسب استفاده شود، راکت انداز سبک ام72 لاو می تواند برای تانک ها و خودروهای زرهی دشمن مرگبار باشد.

 

منبع: فرارو

کلیدواژه: جنگ اوکراین سلاح جنگ ویتنام قیمت طلا و ارز قیمت موبایل برای مقابله ضد تانک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۲۵۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) M۱۰ Booker؛ جدیدترین زره پوش ارتش ایالات متحده

خودروی رزمی M۱۰ بوکر (M۱۰ Booker) رسماً بخشی از ارتش ایالات متحده شد. بوکر – که از لحاظ ظاهری شبیه یک تانک کوچک است – برای تقویت نیرو‌های پیاده نظام سبک ارتش، چتربازان و واحد‌های کوهستانی طراحی شده است و دارای گلوله‌ای است که هزاران ساچمه تنگستنی را به سمت نیرو‌های زره پوش سبک دشمن پرتاب می‌کند.

به گزارش روزیاتو، M۱۰ بوکر در ۱۸ آوریل ۲۰۲۴ در مراسمی در آبردین پرووینگ گراند، مریلند به خدمت ارتش معرفی شد. خانواده دو سرباز که بوکر به نام آن‌ها نامگذاری شد – سرباز رابرت دی. بوکر و گروهبان استیون اَی. بوکر – هر دو برای تماشای مراسم حضور داشتند. نام این خودرو زرهی Another Episode انتخاب شده که برگرفته از تانک شخصی گروهبان بوکر در عملیات آزادی عراق است.

اولین بوکر‌های M۱۰ به دست بخش اصلی واکنش سریع ارتش، لشکر ۸۲ هوابرد خواهند رسید. خودرو‌های رزمی بوکر جدید لشکر ۸۲ به گردان سوم، هنگ ۷۳ سواره نظام تحویل داده خواهند شد. این گردان احتمالاً به عنوان واحد زرهی سنتی لشکر، گردان ۳، زره ۷۳ تغییر پرچم و نام خواهد داد – که بازتابی از تغییر در مأموریت این واحد از شناسایی به پشتیبانی پیاده نظام است. این واحد زرهی تا همین اواخر، خودرو‌های زرهی سبک LAV-۲۵ را به صورت امانتی از تفنگداران دریایی ایالات متحده به عنوان یک گزینه موقتی تا زمانی که چیزی شبیه به M-۱۰ به میدان بیاید، استفاده می‌کرد. این یگان تا تابستان ۲۰۲۵ گروهی متشکل از ۱۵ تا ۲۰ بوکر را در اختیار خواهد گرفت.

پیش بینی می‌شود که ارتش ایالات متحده تا سال ۲۰۳۵ بیش از ۵۰۴ دستگاه بوکر M۱۰ خریداری کند. از این خودرو‌ها برای ایجاد گردان‌های زرهی در لشکر‌ها و تیپ‌های پیاده نظام سبک استفاده می‌شود که در غیر این صورت هیچ وسیله نقلیه زرهی ندارند.

M۱۰ بوکر بخشی از روند رو به رشد ارتش ایالات متحده در نامگذاری خودرو‌های زرهی نه به نام ژنرال‌ها – مانند تانک M۴ Sherman یا خودروی رزمی M۲ Bradley – بلکه به نام درجه داران است. M۱۰ از سنت نامگذاری خودروی دفاع هوایی M۲۴۷ Sergeant York متعلق به دهه ۱۹۸۰ (که در طول توسعه لغو شد) و خودروی رزمی پیاده نظام M۱۱۲۶ Stryker که در حال حاضر در حال خدمت است پیروی می‌کند.

بوکر به نام دو درجه دار ارتش که در جنگ عراق جان باختند نامگذاری شده است. اولین نفر سرباز رابرت دی. بوکر یکی از اعضای هنگ ۱۳۳ پیاده نظام، لشکر ۳۴ پیاده نظام بود. با توجه به متن اهدای مدال افتخار بوکر، در آفریقای شمالی در ۹ آوریل ۱۹۴۳، او با تانک خود پیشروی کرده و با مسلسل سبکش به دو ایستگاه مسلسل دشمن، علیرغم آتش سنگین آن ها، شلیک کرد. بوکر یکی از این موقعیت‌ها را نابود کرد، قبل از اینکه دو بار زخمی شود – که زخم دوم جان او را گرفت. بوکر سپس گروه خود را هدایت کرده و قبل از اینکه بر اثر جراحات جان خود را از دست بدهد، آتش آن‌ها را هدایت کرد.

شصت سال بعد، گروهبان استیون بوکر – عضو یگان زرهی ۱- ۶۴، تیم رزمی تیپ ۲، لشکر ۳ پیاده نظام – در طول عملیات آزادی عراق، صلیب خدمات ممتاز را به دست آورد. در ۵ آوریل ۲۰۰۳، گروهبان بوکر در حین پیشروی به سمت فرودگاه بین المللی بغداد، در حالی که در معرض آتش دشمن قرار داشت، هدایت نیرو‌های خود را بر عهده داشته و نیرو‌های عراقی را هدف قرار می‌داد. او به خاطر نابود کردن یک زره پوش دشمن مورد تحسین قرار گرفت. بوکر در حین این پیشروی هشت کیلومتری به شدت مجروح شد و در ادامه جان سپرد.

توپ تهاجمی

M۱۰ بوکر شبیه یک تانک است، با طرح معمولی تانک که از یک شاسی زرهی، برجک زرهی با توپ اصلی و یک سیستم حرکتی شنی دار تشکیل شده است. علیرغم شباهت به تانک، ارتش ایالات متحده قویاً معتقد است که M۱۰ یک تانک نیست و از آن به عنوان وسیله نقلیه رزمی بوکر یا BCV یاد می‌کند.

M۱۰ با وزن تقریبی ۳۸ تا ۴۲ تن به طور قابل توجهی سبک‌تر از تانک اصلی جنگی ۷۳ تنی M۱A۲ SEPv۳ است. به طور سنتی، خودرویی مانند M۱۰ یک تانک سبک در نظر گرفته می‌شود. تانک‌های سبک عموماً برای شناسایی، نظارت و کاوش در مواضع دشمن استفاده می‌شوند. با این حال، میدان نبرد مدرن چنان مملو از تهدیدات است – از پهپاد‌های پرسه زن گرفته تا موشک‌های ضد تانک و سلاح‌های ضد تانک دوش پرتاب- که مفهوم تانک سبک منسوخ شده است.

در عوض، M۱۰ بیشتر شبیه مفهوم توپ تهاجمی است که توسط ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم پیشگام بود. توپ‌های تهاجمی وسایل نقلیه زرهی هستند که قدرت شلیک توپ اصلی خود را در اختیار پیاده نظام قرار می‌دهند تا از آن‌ها در حمله و دفاع پشتیبانی کنند و از تحرک خود برای هجوم از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می‌نمایند. در یک حمله، BCV از توپ اصلی ۱۰۵ میلی‌متری خود برای نابود کردن پناهگاه‌های دشمن، ایستگاه‌های مسلسل، استحکامات و سایر دفاع‌هایی که می‌توانند جلوی پیشروی پیاده‌نظام را بگیرند، استفاده می‌کند. در نقش تدافعی، بوکر‌ها از تحرک خود برای پاسخ سریع به هجوم دشمن استفاده کرده و خود را در امتداد محور پیشروی قرار می‌دهد.

توپ اصلی M۳۵ خودرو زرهی M۱۰ بوکر احتمالاً از همان مهمات ۱۰۵ میلی متری M۶۰A۳ Patton منسوخ شده، مدل‌های اولیه M۱ Abrams و M۱۱۲۸ Mobile Gun System استفاده می‌کند. این موضوع به آن توانایی شلیک یکی از مرگبارترین گلوله‌های ضد تانک موجود در ارتش ایالات متحده را می‌دهد – گلوله موسوم به Armored Piercing, Fin Stabilized, Discarding Sabot Tracer. گلوله M۹۰۰ با قابلیت نفوذ در زره و بالچه دار، یک پرتابه بزرگ و دارت مانند با کلاهک ساخته شده از اورانیوم ضعیف شده است که از یک توپ ۱۰۵ میلی متری شلیک می‌شود. این گلوله احتمالاً قادر است به زره تانک‌های فعلی روسیه و سایر خودرو‌های زرهی این کشور نفوذ کند.

گلوله دیگر، M۱۰۴۰، یک گلوله ۱۰۵ میلی متری بدون نوک است که با بیش از ۲،۰۰۰ ساچمه تنگستن پر شده است. پوکه گلوله M۱۰۴۰ برای ناتوان کردن یا کشتن نیمی از یک جوخه پیاده نظام ۱۰ نفره دشمن در برد‌های ۱۰۰ تا ۳۰۰ متری طراحی شده است. ارتش این اثر را «مانند یک گلوله ساچمه‌ای» توصیف می‌کند. M۱۰۴۰ در حال تولید نیست، اما احتمالاً موجودی لازم از آن برای استفاده در زمان جنگ وجود دارد. گلوله‌های کنیستری به دلیل فرسودگی زیادی زیادی که در لوله توپ ایجاد می‌کنند، به ندرت استفاده می‌شوند.

M۱۰ بوکر خودروی زرهی خود پیاده نظام خواهد بود که برای پشتیبانی از پیاده نظام سبک در حمله و دفاع طراحی شده است. نیرو‌های زمینی همچنان نقطه قوت سنتی پیاده نظام را حفظ می‌کنند، اما با یک خودرو زرهی با تحرک بالا و قدرت ضربه شدید تقویت می‌شوند. اولین دسته متشکل از ۱۵ تا ۲۰ زره پوش بوکر تا سال ۲۰۲۵ در یگان هوابرد ۸۲اُم عملیاتی خواهند شد.